W karate punktem wyjścia są techniki podstawowe (zwane kihon), a celem ostatecznym jest wolna walka (zwana kumite). Jeśli próbowałbyś zdefiniować karate, możesz powiedzieć, że jest to użycie całego twojego ciała (rąk, łokci, nóg, kolan, stóp etc.) w zgodzie z twoim umysłem i duchem, aby chronić siebie, swoją rodzinę, swój kraj. Samoobrona nie jest tylko fizyczna; silny umysł i charakter wspomożony przez silne ciało może być niekiedy wielką obroną. Ciężki trening w karetę może ci to dać.
Podstawowe techniki, których dzisiaj używamy, nie powstały przypadkowo. Zostały opracowane w starożytnych czasach przez Mistrzów Sztuk Walki, którzy uważnie studiowali możliwości ruchu ludzkiego ciała, obserwowali ruchy zwierząt i wybierali do naśladowania te najbardziej odpowiednie. Dopiero po latach intensywnego treningu, dochodzenia do absolutnych granic ludzkiej wytrzymałości, życia surowego i pełnego trudów, potu i krwi, uzyskiwali poziom doskonałości pozwalający im na zgrupowanie niektórych podstawowych technik w płynne kombinacje, które mogą być najefektywniej wykorzystane dla określonego celu.
Aby rozwinąć się w karate musisz znać swoje ciało, musisz być w stanie rozpoznawać swoje słabe strony, tj. czy masz silną prawą rękę, słabą lewą stopę, dobrą lub złą koordynację ruchów, sztywne lub giętkie ciało itd. Jeśli będziesz znał siebie do tego stopnia, możesz nauczyć się karate szybciej i łatwiej poprzez dobór technik i ruchów, które będą najbardziej odpowiadały twojemu ciału.
Aby nauczyć się jakiejkolwiek ręcznej czy nożnej techniki, musisz ją uporczywie ćwiczyć. Większość ludzi we współczesnym świecie sądzi, że mogą się uczyć tylko rozumowo. Nie mają w sobie determinacji, wytrwałości lub cierpliwości żeby rozwijać się fizycznie. Myślą jedynie o technice, ćwiczą ją kilkakrotnie i sądzą, że ją znają. Jest to prosta droga, ale zła droga. Nigdy nie opanujesz w sposób mistrzowski żadnej z technik używając tej metody. Musisz stale trenować jedną technikę, aż stanie się doskonała. To wymaga wielkiej cierpliwości i wytrwałości, jest to droga trudna, ale tylko przez rozwijanie ciała w ten właśnie sposób, poprzez walkę z samym sobą i swoimi słabościami możesz stać się odważny i uwierzyć we własne siły, co jest konieczne do efektywnego użycia karate. Ta odwaga i wiara we własne siły może być użyta w codziennym życiu, interesach, stosunkach międzyludzkich itp. Jedynym sposobem osiągnięcia wiary we własne siły i odwagi jest doprowadzenie siebie do granic ludzkiej wytrzymałości, ciężka praca i pot.
Jeśli nauczysz się podstawowych technik w sposób opisany wyżej, wtedy możesz rozpocząć naukę kombinacji technik podstawowych. Te kombinacje z kolei są zestawiane na wzory ruchów zwane KATA. Następnym krokiem są próby użycia kombinacji tych technik przeciwko przeciwnikowi w ćwiczeniu wolnej walki zwanej KUMITE. Z tego samego powodu najważniejszą częścią treningu karate jest KIHON. Bez nauki podstaw nie możesz nauczyć się kombinacji, kata lub technik walki. Techniki walki zależą od kata, kata zależą od kombinacji, a kombinacje z kolei zależą od technik podstawowych.
Oczywiście musisz podchodzić do treningu technik podstawowych z poświęceniem i pokorą. To jest bardzo ważne. Nigdy nie zakładaj, że opanowałeś jakąkolwiek podstawową technikę niezależnie od stopnia, który osiągnąłeś. Zawsze wracaj do podstaw, które są esencją karate.
Siedem stopni mistrzostwa karate:
W celu osiągnięcia mistrzostwa adept musi posiąść i zrozumieć wyjaśnione poniżej kroki prowadzące stopniowo do celu.
Pozycja: Adept musi posiadać dobrą wiedzę teoretyczną i praktyczną na temat pozycji i techniki karate.
Równowaga: Oznacza, że adept musi posiadać kontrolę nad aktualną pozycją własnego ciała w ruchu i bezruchu.
Koordynacja: Zdolność do wykonywania różnych technik w zadanych pozycjach z jednoczesną kontrolą równowagi.
Forma: Adept musi rozwijać formę przez wykonywanie techniki z właściwą pozycją, równowagą i koordynacją.
Szybkość: Szybkość polega na wzmaganiu rytmu wykonywania technik bez utraty ich formy.
Siła: Siła jest wzmocnieniem techniki.
Refleks: Posiadając właściwe rozumienie i rozwinięcie wszystkich poprzednich kroków, poprzez stały trening adept osiąga poziom, gdzie techniki stają się naturalnym ruchem.
Uwaga: Adept ucząc się w ten sposób nie powinien się śpieszyć. Tak długo jak jest to możliwe i konieczne należy podążać drogą która formuje i pozwala zrozumieć każdy pojedynczy ruch.
